przegląd wydarzeń

7

Kurier Galicyjski * 14 – 27 stycznia 2011

ki rosyjskiego: „Zabraniam wam tykać

- a ilość wódki, którą z nimi wy-

krzyszTof koLberGer

tego świństwa – durnych polskich

piłem, znacznie przewyższa ilość wy-

pisemek”, a potem, nieco później, już

pitą z Rosjanami, choć z Rosjanami

jako student, słuchałem wykładów z

wypiłem jej wiele;

naukowego komunizmu i pokwikiwa-

- i dlatego Polacy lat dziewięć-

Nie żyje

nia profesora: „Michnik! Kuroń! Ku-

dziesiątych to dla mnie szczególny

roń! Michnik!”;

stan ludzkości;

- a w 1994 roku poznałem Kuro-

- to taka bardzo młoda ludzkość,

nia, w 1999 zaś – Michnika, i było to

która się ostatecznie wyzwoliła i na łeb

Jeden z najwybitniejszych

niczym materializacja duchów mło-

na szyję rzuciła w amfetaminę istnienia,

aktorów Krzysztof Kolberger

dości, a tamten profesor za każdym

samowypełnienia, wzbogacania życia;

nie żyje. Miał 60 lat. Od wielu

razem kwiczał w swych zaświatach;

- nie wiem, pewnie tak naprawdę

lat walczył z chorobą nowo-

- i właśnie w taki sposób, poprzez

było ich zaledwie 0,000001 procen-

tworową. Najbardziej pamię-

Polskę, powracał do mnie wciąż od

ta, a mój problem polega na tym, że

tany z ról w „Dziadach” i „We-

nowa smak, strach, śmiech, szał mo-

poznałem tylko ich, czyli że nie znam

selu”, odczytał też testament

ich inicjacji;

prawdziwych Polaków;

Jana Pawła II w czasie żałoby

- bo przecież dawniej, jako uczeń

- dlatego w październiku 2003

po śmierci papieża, co uznał

szkoły średniej, dzień i noc słuchałem

roku na lotnisku we Wrocławiu tak

za jedno ze swoich najważ-

polskiego radia (którego nie zagłu-

zgrzytałem zębami przez te dwie su-

niejszych zadań aktorskich.

szali), bo puszczali rocka;

ki-wopistki, które nie wpuszczały mnie

- czyli w Polsce pozwalano na to

właściwie do domu;

Krzysztof Kolberger urodził się 13

wszystko, czego u nas zabraniano;

- bo przecież przez te wszystkie

sierpnia 1950 r. w Gdańsku. Ukoń-

- no, prawie wszystko;

lata Polska oznaczała dla mnie wol-

czył studia na Wydziale Aktorskim

- a z tego wszystkiego sam z sie-

ność i gdziekolwiek przekraczałem

PWST w Warszawie. W tym samym

bie wyłaniał się i wyłania jakiś zaka-

jej granice, odrazu czułem się jak w

roku zadebiutował jako aktor teatralny

zany wniosek – na przykład taki, że

domu;

rolą Kubusia w „Hyde Parku” Ada-

bary Radziwiłłówny” Janusza Majew-

Zajmował się reżyserią teatralną.

nas w naszym kraju oszukują: i w

- i nawet gdy sami Polacy twier-

ma Kreczmara w reżyserii Zbignie-

skiego (1982), „Jeśli sie odnajdziemy”

W Teatrze Wielkim w Warszawie wy-

tamtym, radzieckim, i w tym, który z

dzili, że ich kraj jest do dupy, to tylko

wa Bogdańskiego na scenie Teatru

Romana Załuskiego (1982), „Na stra-

reżyserował „Krakowiaków i górali”

niewiadomych względów uważa się

kiwałem głową: „Oj, nie widzieliście

Śląskiego w Katowicach. W 1973 r.

ży swej stać będę” Kazimierza Kutza

Wojciecha Bogusławskiego (1991), w

za nie-radziecki;

wy prawdziwej dupy”;

przeniósł się do Warszawy i został za-

(1983), „Przyspieszeniu” Zbigniewa

Teatrze Wielkim w Poznaniu – „Nędzę

- dlatego w maju 1989 roku chodzi-

- bo nikt z moich rodaków nie za-

angażowany do Teatru Narodowego,

Rebzdy (1984) i „Dziewczętach z No-

uszczęśliwioną” Macieja Kamieńskie-

łem w Krakowie pod pomnik zielonego

przeczy, że gdy tylko przekroczymy tę

kierowanego przez Adama Hanusz-

wolipek” Barbary Sass (1985).

go (1997).

poety Mickiewicza słuchać głosów dy-

pierwszą granicę i ruszymy wreszcie

kiewicza. W teatrze tym występował do

Kolberger był także wybitnym in-

Jedną ze swoich pierwszych ról

sydentów, nagłośnionych i zniekształ-

naprzód przez ich obce, polskie tery-

1982 r. Potem występował na scenach

terpretatorem poezji – m.in. Czesława

filmowych Krzysztof Kolberger za-

conych przez megafony;

torium, każdego z nas ogarnia niesa-

teatrów Współczesnego (1982-1987)

Miłosza, Cypriana Kamila Norwida,

grał w „Mazepie” Gustawa Holoubka

- a już w czerwcu, czyli po miesią-

mowite uczucie ulgi;

i Ateneum (1988-2000). Wykreował

Juliusza Słowackiego, Adama Mickie-

z 1975 r. Wśród kolejnych były m.in.

cu, zobaczyłem, jak ten ruch wyzwo-

- bo zawsze dobrze mieć na za-

też wiele ważnych ról w spektaklach

wicza i Karola Wojtyły.

role w „Kontrakcie” Krzysztofa Za-

leńczy przenosi się do nas przez te

chód od siebie jakąś krainę marzeń –

Teatru Telewizji.

nussiego (1980), „Epitafium dla Bar-

zew, PAP

same, pożyczone z Polski megafony

jeśli już nie wzorzec do naśladowania,

i zrozumiałem, że jesteśmy na dobrej

to chociaż przedmiot zazdrości;

drodze;

- dla Polski będą to Niemcy, dla

boże Narodzenie i Trzech króli we Lwowie

- co prawda, do dziś nie wiem, czy

Niemiec – Francja, i tak dalej, bo da-

to myśmy z niej zboczyli, czy też na-

lej nie wiem, co może być lepsze od

sza droga okazała się dużo dłuższa

Francji? Ameryka??;

my? Czy do tego dążymy?” – zapytał

6 stycznia, na święto Trzech Króli,

KONStANty cZAWAGA

mówca wiernych. Zauważył, że może

był dzień pracy, jednak wielu wiernych

od polskiej;

- ale mnie wystarcza Polska – skąd

Do przyjęcia Dobrej Nowiny

trafnie – choć z wielkim smutkiem –

przyszło do naszych świątyń. „Dzisiaj

- a wszystko, co się stało w latach

codziennie nadchodzą rozpaczliwe py-

do swych serc wezwał metropolita

oceniał naszą codzienność ks. Jan

nasz Kościół na Ukrainie łączy się z

dziewięćdziesiątych, w rzeczywisto-

tania: „Czy naprawdę już po wszyst-

lwowski arcybiskup Mieczysław Mo-

Twardowski, kiedy w wierszu „Wigilia”

radością z Kościołem łacińskim w Pol-

ści oddalało nas, a nie zbliżało – choć

kim? Czy naprawdę was sprzedali?”

krzycki  wiernych  zgromadzonych

pisał: „Słowo ciałem się stało i za-

sce, który dzisiaj dziękuje Panu Bogu

i my, i Polacy mniej więcej w tym sa-

– z jakiegoś powodu tylko od nich,

na Pasterce w katedrze lwowskiej.

mieszkało poza nami”.

za to, że jej rząd uznał święto Obja-

mym czasie i jednakowo katastroficz-

Polaków;

Liturgię transmitowała na żywo pań-

„Ma też rację Benedykt XVI, kiedy

wienia Pańskiego za dzień wolny od

nie pozbywaliśmy się romantyzmu,

- a ja kolejny raz sam sobie zada-

stwowa stacja telewizji we Lwowie.

mówi współczesnemu człowiekowi o

pracy” – powiedział arcybiskup Mie-

ale pewnie jakoś inaczej;

ję pytanie: „No dlaczego wciąż ich to

„To wszystko, za czym tak bardzo

groźnej ‘głuchocie , która coraz bardziej

czysław Mokrzycki przed rozpoczę-

- dlatego że Polaków, podobnie

obchodzi?”.

tęsknimy, a co związane jest z wyjąt-

dotyka jego duszy. Owa głuchota to

ciem liturgii w bazylice metropolitalnej

jak nas, szczerze mówiąc, ukształto-

Dlaczego znowu się wtrącają? Co

kowym klimatem Świąt Bożego Naro-

przede wszystkim brak wsłuchania w

we Lwowie. Wyraził przekonanie,

wał właśnie romantyzm, a to niezbyt

to, jakieś szczególne poczucie odpo-

dzenia, odłożymy wkrótce z nostalgią

Boga” – ciągnął swe rozważania me-

że wszyscy wierni będą odtąd mogli

w kąt” – mówił w homilii arcybiskup

tropolita lwowski. „Jeśli Bóg wypadnie z

przeżywać to wielkie święto Objawie-

pewna podstawa;

wiedzialności za nas wszystkich? A

Mokrzycki. Wyjaśnił, że po czasie

naszego życia i z naszego świata, skąd

nia Pańskiego godnie i uroczyście w

- ale oni, w przeciwieństwie do nas,

może jednak wierzą, że się doczekają?

świątecznym „przyjdzie nam spotkać

weźmiemy siłę do wyrzeczenia się bez-

duchu wiary i pobożności.

zawsze zachowali krytyczną masę nie-

się z twardą rzeczywistością, która

bożności i żądz światowych, jak będzie-

Metropolita lwowski zaznaczył, że

sprzedajnej i romantycznej inteligencji;

tłumaczyła OLA HNAtIUK

swoim ciężarem zdaje się przeważać

my umieli żyć na tym świecie rozumnie,

„również na Ukrainie w tym roku czci-

- i mimo to, w ciągu tych lat, kiedy

nad pięknym światem naszych pra-

sprawiedliwie i pobożnie?” – ostrzegał.

my Objawienie Pańskie wtedy, kiedy

się oddalaliśmy, poznałem setki naj-

tekst powstał wczesną jesie-

gnień, powróci niepokojąca pustka,

Na zakończenie homilii arcybiskup

ono wypada, czyli 6 stycznia, a nie, jak

wspanialszych Polaków (i Polek) – a

nią 2004 roku. Rzeczą czy-

znowu zaczniemy ganiać za czymś

Mokrzycki powiedział: „Oto Dzieciątko

to było dotychczas, gdy przenoszono

były to postacie przeważnie szalenie

telnika jest ocena na ile jest

ciągle nieuchwytnym, dopadnie nas

zostało złożone do naszej katedralnej

je na najbliższą niedzielę”. Podkreślił

utalentowane, artystyczne, plastycz-

aktualny.

przenikający wszystko smutek, jawią-

szopki. Jest teraz bliżej – tak blisko, aby

następnie, że wspominając w tym

ne, drastyczne, heretyckie i feerycz-

Przedrukowano

cy się nam nieraz jako zachodząca

każdy mógł Je znaleźć, zobaczyć i usły-

dniu Mędrców ze Wschodu, którzy

ne, a najczęściej płomienne;

coraz szczelniej na nasze życie ciem-

szeć; aby każdy zaprosił Je do swego

prowadzeni przez gwiazdę przybyli do

za zgodą autora

ność nie do pokonania”. Może tak się

codziennego życia; aby każdy pozwolił

Betlejem, „rozważamy Objawienie się

stać – ostrzegał kaznodzieja – jeśli w

Mu być Bogiem z nami, a nigdy

Chrystusa, który ukazał się Mędrcom

List do redakcji

przeżywaniu tajemnicy Bożego Naro-

poza nami; aby każdy zrozumiał,

jako Ten, którego Bóg posłał na świat,

dzenia zabraknie nam wiary.

że świat i my potrzebujemy Boga.

aby przyniósł Zbawienie wszystkim

Ogień Betlejemski w Tarnopolu

„Bez wiary ten piękny świat za-

Tego pragnę i tego życzę każdemu

narodom, językom i kulturom”.

cznie się znowu od nas oddalać,

obecnemu na tej świątecznej liturgii.

Metropolita lwowski zaznaczył

przestanie być nam znowu bliski,

Niech Jezus dziś się narodzi w każdym

przy okazji, że w Kościele łacińskim

Przewodnicząca Harcerstwa Pol-

Przed Wigilią, 24 grudnia

zacznie się nam wydawać coraz

z nas – niech nas uzdrowi i niech nas

na Ukrainie pracuje około 300 kapła-

skiego na Tarnopolszczyznie Jolanta

zostaliśmy zaproszeni przez

mniej realny i prawdziwy. Bez wiary

zbawi” – zakończył swe kazanie łaciń-

nów, głównie z Polski i trzysta sióstr

Kowalenko opowiadała tarnopolanam

tarnopolską telewizję do in-

w narodzonego w Betlejem Mesjasza

ski metropolita lwowski.

zakonnych. Wszyscy oni głoszą Sło-

o katolickich tradycjach staropolskich,

scenizowanego  powitania

nie odpowiemy też na ważne pyta-

Po liturgii życzenia i pozdrowienia

wo Boże, udzielają sakramentów a

o potrawach wigilijnych, a także o naj-

wszystkich katolików tar-

nia: co się wtedy właściwie stało i co

świąteczne przekazali katolikom-ła-

swoim świadectwem dają nadzieję

ważniejszym wydarzeniu dla naszej

nopolskiego województwa z

to oznacza dla każdego z nas, dla

cinnikom grekokatolicki arcybiskup

i siłę tym, do których zostali posła-

harcerskiej organizacji – przyniesie-

radosnymi świętami Bożego

naszych bliskich, dla całego świata i

Igor Woźniak oraz przedstawiciele

ni. „Pamiętajmy w modlitwie o całej

niu Ognia Betlejemskiego do Kościoła

Narodzenia.

dla jego historii?” – tłumaczył arcybi-

władz miast Lwowa i Tarnopola oraz

wspólnocie Kościoła posłanej przez

dla parafian przed Wigilią.

Przyszliśmy do telewizji z trady-

skup. Podkreślił, że „łaska Boża, któ-

obwodu lwowskiego.

Jezusa, aby głosiła Ewangelię wszyst-

26 grudnia w harcówce, przy

cyjną ,,kutią”, światłem Betlejemskim,

ra się wtedy ukazała, przyniosła nam

Po sumie odbył się koncert kolęd

kim narodom i aby zawsze jaśniało na

choince w gronie Harcerskiej Rodzi-

opłatkiem, szopką, a także ze staro-

wszystkim prawdziwe zbawienie, aby

polskich w wykonaniu chóru katedral-

jej obliczu światło Odkupiciela.

ny świętowaliśmy Boże Narodzenie,

polską kolędą ,,Wśród nocnej ciszy”.

jednak pójść dalej w życie, drogą peł-

nego im. Jana Pawła II. W tym roku

W uroczystość Objawienia Pań-

łamiąc się opłatkiem i składając sobie

Pod gitarę zuchy, nauczyciele

ną Bożego światła, trzeba najpierw tę

przed Bożym Narodzeniem została

skiego, w tradycji znaną jako święto

życzenia, a także śpiewając i tańcząc.

języka polskiego i harcerze wykonali

Dobrą Nowinę do serca swego przy-

ustawiona wielka szopka przed lwow-

Trzech Króli, w katedrze i we wszyst-

O harcerskich grach, oczywiście nie

tradycyjne kolędy, a wśród nich ko-

jąć”. A więc trzeba najpierw – a może

skim ratuszem, a pod katedrą łaciń-

kich kościołach łacińskich na Ukrainie

zapomniano.

lędę harcerską, którą usłyszeliśmy

ponownie? – znaleźć Boga, który stał

ską można usłyszeć melodie kolęd u

święcono kredę, kadzidło i wodę.

w Krakowie na 100-leciu Harcerstwa

Harcercerze,

się człowiekiem. „Czy tego pragnie-

wykonaniu muzyków ulicznych.

kG

Polskiego.

tarnopol