img
11
Kurier Galicyjski * 15 – 28 kwietnia 2011
muzyka – czyLi począTek
Gorbaczow miał bowiem nosić się z
instrumenty kwartet smyczkowy. Ento-
takim zamiarem chcąc obronić Rosję
urage wyśmienity, publiczność dopisała,
przed roszczeniami do ziem zajętych
co niektórzy porwali w tany panie i na
Polsce na mocy paktu Ribbentrop –
chwilę można było przenieść się w świat
Mołotow.
XVII-wiecznych kadryli. Na chwilę, gdyż
Wystarczy rzut oka na mapę
nagle z okna przy ulicy Halickiej rozległ
dzisiejszej Europy by stwierdzić, że
się jazgot rosyjskojęzycznych dyskote-
AgniESZKA SAWiCZ
Gorbaczowowi nie tylko nie udało się
kowych przebojów. Konkurencja. Kwar-
utrzymać przy życiu Związku Radziec-
tet jakby głośniej, baba w oknie z satys-
Jako, że podobno wszystko
kiego, ale i przenieść znów Lwów do
fakcją podkręca głośniki. Wiolonczela
wzięło swój początek z muzy-
Polski. To drugie być może zaowo-
daje czadu, baba też. Zdezorientowana
ki, opowieść o lwowie należa-
cowało względnie stałym napływem
publiczność zanosi się śmiechem. Lwów
łoby rozpocząć od dźwięków.
turystów. Jak powiedział jeden ze
wrze, żyje, reaguje.
Stanowią one nieodłączną
lwowskich profesorów, kto z Polaków
Niewątpliwy komizm powyższej
część życia każdego skupiska
chciałby przyjeżdżać do Lwowa, gdyby
sytuacji burzy mi jedno. To, co dobie-
ludzkiego i to miasto niczym
był on w granicach ich kraju? Przecież
gało z okien kamienicy nawet, jeśli
się na tym tle nie wyróżnia.
Jednym z pierwszych moich lwow-
mamy Przemyśl; miasto piękne, nie-
aplikowane było przez rodowitą Ukra-
skich wspomnień jest postać obszer-
gdyś wielokulturowe, pełniące ważną
inkę, nie było dźwiękami ukraińskimi,
nego akordeonisty, siedzącego na rogu
rolę w dziejach ukrainnych ziem. I kto
a rosyjskimi. Oczywiście można ode-
Starego Rynku. Wygrywając melodie
do Przemyśla jeździ? Czy mamy tam
przeć zarzut mówiąc, że raz jeszcze
z gatunku sentymentalnych dosko-
sentymentalne wycieczki, czy ktoś po-
na lwowskiej ziemi starł się żywioł nie-
nale wpisywał się w wyobrażenia o
kazuje zabytki, zachwyca się panoramą
miecki (muzyka Bacha) z rosyjskim
Lwowie tych turystów, jacy próbowali
miasta, jakie rozgościło się na wzgó-
(dico-rusco) i ukraińskość nie ma tu
tu odnaleźć utracony świat własnego
rzach? Częściej można spotkać opinie,
wiele do rzeczy. Jednak trudno nie
dzieciństwa lub młodości swoich bli-
iż to koniec świata, poza którym już nic
zauważyć, że gdy chodzimy po Lwo-
skich. Co prawda nie pamiętam by
nie ma. Oczywiście oprócz Lwowa.
wie już nie tylko turyści z Moskwy czy
ktokolwiek hojnie nagradzał trud bądź
Raz jeszcze okazuje się, że czło-
Petersburga mówią tu po rosyjsku, ale
co bądź, dobrze odżywionego grajka,
wiek znad Wisły jest stworzeniem
i lwowiacy też. Niezależnie od wieku
na pewno jednak budził on potrzebę
przewrotnym. Tęskni za tym, co utra-
wiele osób wyraża swe myśli w języku
rozmowy w młodych ludziach miej-
cił, a nie ceni tego, co ma. Bezbłędnie
było nie było obcym, nie widząc w tym
scowego autoramentu, otaczających
śpiewa o sokołach nad zieloną Ukra-
nic złego. Nie mierżą mnie sytuacje,
go wianuszkiem niezależnie od pory
iną, myląc zarazem słowa własnego
gdy rosyjski jest jedynym sposobem
dnia. Niewykluczone, że to właśnie
narodowego hymnu. I wie, że „ni ma
by wespół mogli porozumieć się na
oni odstraszali potencjalnych ofiaro-
jak Lwów”, uważając jednocześnie,
przykład Ukrainiec, Ormianin i Polak.
dawców.
że w Przemyślu to „nic ni ma”.
Ale gdy podobno gorący patriota i co
sem krzyczący: „Oddajcie nam nasz
bardów ukraińskich pieśni. Otóż, jak
Kolejne  dźwiękowe  pocztówki
Może to właśnie pieśni, piosen-
w jego rozumieniu ważniejsze ukra-
Lwów”. To chór polskiej młodzieży,
powiada, od lat ta sama kategoria
– to już proza życia. Gwar przekupek
ki, melodie, dźwięki przyczyniają się
iński lwowianin (już nawet w drugim
która domaga się powrotu Lwowa do
wiekowa oddaje w ten sposób cześć
na bazarach, żebracy śpiewający na
dziś do podtrzymywania nostalgii za
pokoleniu!) w rozmowie z Ukraińcem
macierzy, niemal równie patriotycznej
ojczyźnie. Stąd wniosek, że szeregi
ulicach, spory nad szachownicami na
Lwowem? A z drugiej strony można
z Krymu bez oporów przechodzi na
jak starsza młodzież ukraińska pod
chóru są wciąż zasilane, uzupełniane
Prospekcie Swobody, bileterki pytają-
by pomyśleć że tylko to, co warte jest
język rosyjski mam niejasne wraże-
Szewczenką.
może raczej. Z niego płynie kolejny
ce kto jeszcze chce zapłacić za prze-
pieśni, warte jest pamięci.
nie, że ktoś mnie oszukał. I to nieko-
Głosy te stały się ostatnio nieod-
wniosek – niegdysiejsze dziewczęta to
jazd, nerwowe klaksony i dzwony świą-
***
niecznie przesiedlony przed laty do
łączną częścią lwowskiej wakacyjnej
dziś baby śpiewające pod pomnikiem.
tyń. Latem niezmiennie przebijały się
Lwów to bez wątpienia świat wyjąt-
Jałty Żyd z Syberii.
rzeczywistości. Tańszy niż w Polsce
Czyżby był to po prostu pewien etap
w tym harmidrze głosy zmęczonych
kowych dźwięków. Śpiewnej mowy,
I stawiam sobie wówczas pyta-
alkohol prowokuje do ostentacyjnego
życia Lwowianina? Pieluchy, szkoła,
przewodników, a w niedzielne popo-
specyficznych słów, jakich nie spotka
nie jak to jest z muzyką Lwowa? Jak
artykułowania potrzeby poszerzenia
kawa, własne dzieci, wnuki, pomnik
łudnia spontanicznie organizujący się
się w żadnym innym mieście. Batiar-
jest dziś z jego językiem? Czy ktoś
terytorium własnego kraju i naprawie-
Szewczenki, własny pomnik…?
chór patriotów pod pomnikiem Szew-
skich piosenek i ciszy zamkowego
jeszcze zrozumie wiersze mówione
nia jałtańskich błędów oraz błędów
W późnowiosenne i letnie wie-
czenki. Nieco później dołączyły do tych
wzgórza. Wiatru na wieży ratusza i tak
bałakiem i jaka jest szansa, że za kil-
działaczy Unii Demokratycznej, Mazo-
czory i noce można we Lwowie usły-
dźwięków podobno batiarskie melodie
charakterystycznego brzęku tramwa-
ka lat mieszkańcy tego miasta będą
wieckiego, Geremka, Kuronia i Michni-
szeć jeszcze jeden chór. Tym razem
tramwajowej knajpy i wszechobecne
jów. Niekiedy tę zgodną kakofonię
śpiewali, a co ważniejsze rozumieli,
ka, którzy zdaniem profesora Edwarda
rozbity, nierówny, porozrzucany po
dzwonki telefonów komórkowych.
zakłócają dźwiękowe spory mieszkań-
ukraińskie pieśni?
kG
Prusa błagali Michaiła Gorbaczowa,
różnych zakamarkach ulic i knajp nie
Mój przyjaciel zwrócił kiedyś uwa-
ców miasta, jak gdy pewnego wieczo-
by nie oddawał Polakom Lwowa.
mniej zgodnie, zwykle przepitym gło-
gę na fenomen tych domorosłych
ra pod kaplicą Boimów rozłożył swe
List z Winnicy
Nowe formy współpracy
Tam serce TWoje,
regionalnej polski i ukrainy
Fryderyku…
przedsiębiorstw, instytucji i organizacji
Badanie warunków i koncepcji
HAlinA PłUgAToR
powiązanych siecią pionowych i pozio-
klastrów będzie poprzedzać na-
Rodzinną atmosferę stworzyły
24 marca w wielkiej sali
mych zależności, często o charakterze
„W ramach rozwoju współpracy
ukowo-praktyczna konferencja z
słynne romanse Fryderyka Chopina
Winnickiej obwodowej na-
nieformalnym, która poprzez skupie-
międzyregionalnej z krajami UE, któ-
udziałem naukowców Lwowskiego
do wierszy naszego krajana Stefana
ukowej biblioteki im. Timiria-
nie szczególnych zasobów pozwala
rej kierunki omówiono podczas spo-
Uniwersytetu Narodowego im. Iwa-
Witwickiego w wykonaniu Swietłany
ziewa odbyła się prezentacja
Leontjewej: „Marzenie”, „Pierścio-
osiągnąć tym przedsiębiorstwom
tkania prezydentów Ukrainy i Polski
na Franka, którzy są fachowcami
nowego tomiku wierszy pani
nek”, „Życzenie”, „Smutna rzeka”.
Jarosławy Pawliuk „Z wiarą
trwałą przewagę konkurencyjną.
w Warszawie, strona polska zapro-
w wymienionych kierunkach. Klastry
Poetycko-muzyczny koncert pod
i miłością”. Po raz pierwszy
„Model klastrowy rozwoju ekono-
ponowała Przykarpaciu nawiązać
są jednym z rozpowszechnionych w
hasłem „Tam serce twoje, Frydery-
przed winnickimi czytelnika-
mik lokalnych sprawnie działa na tere-
współpracę w ramach tzw. klastrów”
świecie modeli sprawnego rozwoju
ku…” zebrał około 120 zainteresowa-
mi zabrzmiały słowa poetki
nach sąsiedniej Polski, która aktywnie
– komentował przewodniczący Ob-
ekonomiki kraju na poziomie regio-
nych słuchaczy – dzieci, młodzież, ich
poświęcone Chopinowi.
lobbuje integrację Ukrainy w UE. „Kla-
wodowej Administracji Państwowej
nów, – opowiada „Kurierowi Galicyj-
rodziców i dziadków.
Wiersze Jarosławy Pawliuk recyto-
stry są specyficznymi grupami, które
w Iwano-Frankowsku Mychajło Wy-
skiemu” pan Wyszywaniuk. Celem ich
Główną ozdobą koncertu była
wały dzieci z Winnickiego Obwodowe-
mogą udzielić nowych możliwości dla
szywaniuk swój udział w międzyna-
jest wspólna produkcja i realizacja
go Stowarzyszenia „Świetlica Polska”,
sama poetka pani Jarosława Paw-
rozwoju ekonomiki naszego regionu,
rodowej konferencji „Granica pol-
nowej produkcji. Program poszcze-
a oprawę muzyczną stworzyli pianista
liuk, która przyjechała do nas z Ży-
– podkreślił Wyszywaniuk. Jest to
sko-ukraińska: szansa czy bariera”.
gólnych klastrów przewiduje stwo-
Walery Futimski i śpiewaczka Swietla-
tomierza.
Obecni byli konsulowie RP w Win-
na Leontjewa. Poetyckie i muzyczne
aktualne zwłaszcza w dziedzinie tu-
Spotkanie odbyło się w Krasiczynie
rzenie organów kierowania wspólną
nicy pan Sylwester Rudy, pani Edyta
utwory połączyły się tematycznie ―
rystyki, rolnictwa, budownictwa, ob-
(województwo podkarpackie, Pol-
działalnością, podpisanie odpowied-
Niedźwiedzka i pan Marcin Krasiński.
mianowicie wierszowi „Ostatni mazur”
róbki drewna, prowadzenia gospo-
ska) w końcu marca br. (pisaliśmy o
nich umów, opracowanie schematu
towarzyszył „Mazurek” Fryderyka Cho-
Walerij istoszyn
darki leśnej etc. Klastry powołane
tym w 6 numerze KG).
stosunków finansowo-kredytowych,
pina, muzyczne „Skerco” ― zabrzmia-
prezes Stowarzyszenia
są do zwiększenia konkurencyjności
Czym jest ów tajemniczy „kla-
wdrożenie środków zewnętrznych
ło razem z wierszem o tym samym
„Świetlica Polska”,
towarów przez wdrożenie wspólnej
ster”? Klaster przemysłowy to
i in.”.
tytule, a wiersz „Błękitna ballada” był
Winnica
strategii marketingowej”.
przestrzennie skoncentrowana grupa
ilustrowany Chopinowską „Balladą”.