img
rozmowy Kuriera
14
29 kwietnia – 12 maja 2011 * Kurier Galicyjski
zesp Ł pieśNi i Tańca WeseLi LWoWiacy
zem pozwoliłem im na leniuchowanie
z kierownikiem artystycznym
(śmiech – aut.).
zespołu EDWARDEM sOsUL-
W Mrągowie powstał z kolei kon-
sKiM rozmawia JULiA łO-
flikt damsko-męski. Nasi batiarzy
KiETKO.
ogłosili milczenie, głęboko zdegusto-
wani przyjaźnią dziewcząt z ułanami
Proszę krótko opowiedzieć
Zespołu Artystycznego Wojska Pol-
o zespole…
Misją naszego zespołu jest kul-
skiego. Nie dziwota, przecież nasze
tywowanie  polskiego  lwowskiego
panny są najlepsze – ”jak sok, cze-
folkloru miejskiego lat 30, dbanie o
kolada i mniód!”. Szkoda je dla byle
ciągłość tej tradycji, a przede wszyst-
frajerów, a i zazdrość dumne serce
kim – dawanie świadectwa obecności
gryzła. Ufff, na szczęście taniec na
Polaków na tych terenach. „Weseli
tym tylko skorzystał (śmiech – aut.).
Lwowiacy” mają już 12 lat. Jest nas
Z wielkim wzruszeniem wspomi-
dwudziestu. Tancerze są przeważnie
namy oczywiście występ przed Ojcem
uczniami lub absolwentami lwowskich
Świętym Janem Pawłem II podczas
polskich szkół. Mamy też osoby, które
jego spotkania z młodzieżą we Lwo-
nie kończyły polskich szkół, ale pięk-
wie 26 czerwca 2001 r.
nie rozmawiają w języku polskim i lu-
słyszałam, że udzielacie
bią polską kulturę. Nauczanie tańców
się też społecznie.
jest oczywiście prowadzone wyłącz-
Nie chwalimy się dyplomami, tyl-
nie po polsku.
ko cichą codzienną pracą. W czerwcu
zespół był inicjatorem zorganizowa-
Jak zebrało się tyle mło-
nia dwutygodniowych warsztatów
w Polsce. Nie ustąpiliśmy i zostaliśmy
dych i ciekawych osób?
W 1999 r. wyszedłem z Zespołu
tanecznych dla młodzieży polskiej w
zespołem „Weseli Lwowiacy”. Nie
Pieśni i Tańca „Lwowiacy”, a ze mną
Pnikucie. Bardzo się ucieszył z tego
było nas stać na zarejestrowanie sa-
wyszło 90% młodzieży. Zostawiliśmy
pomysłu prezes miejscowego oddzia-
modzielnej organizacji. Nie mogliśmy
sprzęt, stroje, wspomnienia… Nie
łu TKPZL Henryk Liryk. W sumie, 25
też działać tak całkiem bezpańsko, nie
chcieliśmy się rozstawać i pożegnać
osób wzięło udział w warsztatach. Za-
zaskarbilibyśmy sobie przecież zaufa-
z tańcem, postanowiliśmy więc zało-
jęcia prowadziliśmy z tancerką Anią
nia i nie otrzymalibyśmy dofinansowa-
żyć własny zespół. Znaleźliśmy się w
Mandzurą nieodpłatnie. Planujemy
nia na działalność. Zarejestrowaliśmy
niełatwej sytuacji – nie mieliśmy na-
zorganizować coś podobnego też w
się więc przy Towarzystwie Kultury
zwy, sali, budżetu, zaufania ze strony
innych miejscowościach. Inicjatywa
Polskiej Ziemi Lwowskiej (TKPZL) i
polskich organizacji. Mieliśmy za to
jednak powinna pochodzić od preze-
dostaliśmy dofinansowanie. W pro-
najcenniejsze – miłość do polskiej kul-
sów polskich organizacji lokalnych.
wadzeniu dokumentacji pomagał mi
tury i tańca. Czekało nas wiele trudno-
prezes TKPZL Emil Legowicz. Póź-
Ostatnio z Polski przyszła
ści. Musiałem się nauczyć kompletnie
niej było różnie.
pewna nowinkaprowadze-
nowych rzeczy, np.: szukania i anga-
nie polskich tańców narodo-
Czyli…
żowania sponsorów, pisania projek-
Mniejsza o to. Nowa młodzież
wych w formie towarzyskiej.
tów na dofinansowanie działalności,
przychodziła, szybko się uczyła. Ktoś
Co Pan o tym sądzi?
tycznie nie mamy strojów. Trwało to
wała nas prezes Federacji Organizacji
układania rozliczeń etc. W zespole
Modernizacja jest dobra, jednak
odchodził. Wyjeżdżaliśmy, ale wciąż
przez trzy lata.
Polskich na Ukrainie Emilia Chmielo-
„Lwowiacy” zajmowałem się zupełnie
z umiarem. Bardzo niepokoi nas ta
nie mieliśmy strojów. Następnym
wa. Dostaliśmy nagrodę pieniężną na
czym innym – byłem tancerzem i cho-
moda, bowiem eliminuje z występów
moim celem było więc jak najszybsze
Dlaczego chciała wesprzeć
rozwój zespołu i mogliśmy poprosić
reografem.
polski strój. Oczywiście, lżej w ten
ich znalezienie. Na początku pomogły
właśnie Polaków na Ukrainie?
Pani Eugenia Nowak ma ogrom-
kierowców o powrót przez Przemyśl.
Przez pierwsze miesiące tancerze
sposób prowadzić zespół. Ale poco
nam zespoły „Śląsk” i „Mazowsze”.
ny sentyment do naszej ziemi. Po
Mieliśmy jedynie godzinę na zała-
musieli poświęcić się zespołowi też
nasz naród tworzył stroje? Żeby wi-
Wypożyczaliśmy też stroje w ukraiń-
rocznym mailowaniu okazało się,
twienie sprawy. Galopem popędzili-
finansowo. Urządzaliśmy składki na
siały w garderobach i tańczyły w nich
skim zespole „Junist”. Jesteśmy nie-
że jej ojciec był mieszkańcem Huty
śmy taksówką do ojców franciszka-
wynajęcie sali w szkole średniej nr 24.
jedynie mole?
zmiernie wdzięczni Konsulowi Gene-
Pieniackiej. Zmobilizowano go trzy
nów, znaleźliśmy przełożonego i po
Problem finansowy zaczął nas przytła-
Uważam, że polski naród jest jed-
ralnemu Wiesławowi Osuchowskiemu
dni przed mordem 28 lutego 1944 r.
wzruszającym powitaniu wzięliśmy
czać i miałem wrażenie, że lada chwila
nym z najbogatszych w świecie, jeśli
za to, że w Stowarzyszeniu Wspól-
Podczas wizyty pani Eugenii we Lwo-
się do roboty. Paczki nie zmieściłyby
się rozejdziemy. Jak się czasem żartu-
chodzi o spuściznę i opracowane zwy-
nota Polska wystarał się dla nas o
wie, razem odwiedziliśmy miejsce,
się w busie, więc rozpakowaliśmy je,
je: „Szczęście nie tkwi w pieniądzach,
czaje w tym tańce regionalne. Trudno
stroje kontuszowe. Wspiera zespół
gdzie kiedyś znajdowała się polska
wyłożyliśmy kartonem przejście pojaz-
ale w ich ilości”. Pan Bóg miał jednak
sobie wyobrazić, żeby taniec polski był
też obecny Konsul Generalny RP we
wieś. Nie znałem dokładnej drogi,
du i wyścieliliśmy strojami. Później po-
nas w swojej opiece…
prezentowany bez strojów. W stroju
Lwowie Grzegorz Opaliński. Dzięki
jechaliśmy więc szlakiem „od chałupy
wtórzyliśmy to w autobusie. Tak stroje
tańczy się inaczej – z większą werwą
niemu dostaliśmy nowe buty do tańca.
Jak wybrnęliście z tej sy-
do chałupy”. Byliśmy pod ogromnym
trafiły do Lwowa.
i poczuciem humoru. Nie powinniśmy
Niby drobnostka, a jakże ważne.
tuacji?
wrażeniem tego niemego pustkowia
Stał się Cud Boży. Jesienny wie-
się wyrzekać swego bogactwa, a od-
Większość strojów dostaliśmy
Jesteście razem już od 12
– fundamenty budynków w szczerym
czór, kolejna wspólna próba z Kape-
wrotnie – wspierać je i kultywować.
jednak od polskiego zespołu „Wistula”
lat…
polu i monotonne brzęczenie bąków.
Nie zważając na wzrastające z
lą „Lwowska Fala”, nieznany gość
Nie wiem do czego ta droga pro-
z Ameryki. Jego kierownik artystycz-
Po powrocie pani Eugenii do USA
upływem czasu obowiązki, niezmiennie
wchodzi na salę. Był Polakiem, po-
wadzi. Wyobraźmy sobie, jak wyglą-
ny dr hab. Eugenia Nowak, musiała
szukaliśmy już sposobu przekazania
trwam w zespole. Jeśli chodzi o pracę,
chodził z Chicago, nie pamiętam jak
dałyby tańce towarzyskie w formie
w pewnym momencie decydować –
strojów.
jestem oczywiście surowy. Staram się
się nazywał… Szedł po ulicy i gdy zo-
ludowej, np.: rumba w strojach góral-
czy prowadząc zespół dalej narażać
jednak być dla tancerzy „starszym bra-
baczył na kamiennicy polskie napisy,
skich i z ciupagami (śmiech – aut.).
karierę naukową, czy się pożegnać z
i na czym stanęło?
Umówiliśmy się, że zostaną prze-
tem”. Często dzwonimy do siebie, nie
postanowił wejść.
Może w ten sposób przyciąga się
tancerzami. Po rozwiązaniu zespołu
słane do Polski. Kosztowało to 5 tys.
tylko w sprawach zespołu. Tancerze
„Znajduje się Pan w polskiej szko-
młodzież. Oby, ale oddzielanie stroju
postanowiła stroje kupione za własne
dolarów. W zgromadzeniu niezbęd-
proszą mnie o radę i w zakresie swych
le i tak się składa, że akurat mamy
od polskiego tańca jest wyrzekaniem
pieniądze (ponad 80%) ofiarować dla
nej kwoty pomógł ówczesny prezes
możliwości staram się być pomocny.
próbę. Zapraszamy” – zachęciłem.
się bogactwa narodowej tradycji.
zespołu działającego na naszych tere-
Kongresu Polonii Amerykańskiej śp.
Po latach staliśmy się pewnego rodza-
Koncert trwał przez pół godziny. Nasz
Stroje są bardzo cenne i drogie,
nach. Ks. Józef Wołczański radził mi
Edward Moskal. Dzięki życzliwości
ju rodziną. Taniec łączy. Pochwalę się,
gość był zauroczony i postanowił się
zwłaszcza dla nas, którzy tak długo
zgłosić się w tej sprawie do pani Jani-
proboszcza parafii św. Antoniego we
że mamy trzy pary weselne. Cieszy
odwdzięczyć. Zapytał, czy jako zespół
na nie czekali. Oczywiście, jak się coś
ny Zamojskiej. Później pani Eugenia
Lwowie Władysława Lizuna, umówi-
mnie niezmiernie też to, że niektórzy
mamy jakieś problemy. Zwierzyłem się
ma od zawsze, to się tego nie ceni.
sprawdzała wiarygodność informacji
łem się z franciszkanami w Przemy-
wracają. Wróciły dwie dziewczyny, już
z utrapienia. Jego dar był dla nas bez-
Jakim szarym byłby jednak ten świat
o mnie przez Konsulat Generalny RP
ślu o tymczasowym lokum dla daru.
mając dwójkę dzieci. A jak nie wracać,
cenny – przez trzy miesiące mogliśmy
bez różnorodności kultur narodowych.
we Lwowie – czy jestem wykształco-
Stroje czekały trzy miesiące, aż…
jak zapomnieć? Łączą nas stare, czę-
wynajmować salę (na twarzy p. Edwar-
Propagujmy swoje, uczulajmy dzieci
ny w dziedzinie polskich tańców naro-
Wracaliśmy z Festiwalu w Mrągo-
sto śmieszne wspomnienia…
da widać łzy wzruszenia – aut.).
na piękno polskiej kultury. To jest nasz
dowych, czy rzeczywiście prowadzę
wie, na który uprzejmie zakwalifiko-
obowiązek. Jeżeli nie my, to kto?
zespół „Weseli Lwowiacy”, czy fak-
A to jakie?
A dalej już z górki?
Toruń pachnie nam piernikami
Niezupełnie. Przez kolejne trzy lata
Z jakimi problemami obec-
Misją naszego zespołu jest kultywowanie
i kojarzy się ze słodką niemocą…
nie mieliśmy dofinansowania, bo nie
nie zespół się boryka?
Był to pierwszy nasz wyjazd do go-
chcieliśmy się wyrzec nazwy „Lwo-
Jest nam coraz ciężej. Cieszę
polskiego lwowskiego folkloru miejskie-
tyckiego miasta. Pierniki tak pachniały
wiacy”. Nazwa była pytaniem spor-
się jednak, że to wszystko nadal ist-
go lat 30., dbanie o ciągłość tej tradycji, a
w swej różnorodności, a cukierni było
nym – nigdzie nie zarejestrowana, a
nieje. Od ośmiu lat trzymamy stroje
przede wszystkim – dawanie świadectwa
tak wiele, że popadliśmy w niewolę
jednak używana przez zespół z któ-
w prywatnym domu. Jest to bardzo
łakoci. Wieczorem nikt już nie miał
rego wyszliśmy. Funkcjonowała też w
uciążliwe. Dom nie powinien być sie-
obecności Polaków na tych terenach.
ochoty skakać na próbie. Cóż, tym ra-
projektach skierowanych do fundacji
dzibą zespołu. Potrzebujemy więc