img
Lwowskie tradycje
16
29 lipca – 11 sierpnia 2011 * Kurier Galicyjski
Tęcza LvivklezFestu-2011
czyli poszukiwanie zgubionej perły żydowskiej w koronie Lwowa
KONSTANTY CZAWAGA
tekst i zdjęcia
Słyszeliście, że Icek się
żeni?” – przekazywano we
Lwowie w ciągu zeszłego ty-
godnia. W knajpie żydowskiej
„Pod Złotą Różą” odbyła się
nawet konferencja prasowa z
udziałem młodej pary, a także
organizatorów tegorocznego,
już trzeciego, Festiwalu Kle-
zmerskiegoOgólnoukraiń-
skiej Charytatywnej Funda-
Rabin
cji Żydowskiej „Hesed-Arie”
W niedzielę, 24 lipca, gdy na Ryn-
oraz ich partnerów z Ukrainy
ku rozpoczęło się improwizowane we-
i zza granicy.
sele żydowskie z udziałem klezmerów,
Podkreślano, że LvivKlezFest jest
bawiła się cała ulica Starojewrejska
próbą odrodzenia zaginionej kultury
(Starożydowska). Co prawda ozdo-
muzycznej i odtworzenia części hi-
biono ją w stylu odeskim. Z naciągnię-
storii Lwowa, szczególnie dzielnicy
tych pomiędzy kamienicami sznurów
żydowskiej, która była nieodłączną
zwisały majtki, staniki, inna bielizna.
częścią wielokulturowej stolicy Gali-
„Przecież we Lwowie to wszystko się
cji. Obecnie podobne festiwale orga-
suszyło w podwórkach i Żydzi też tak
nizowane są w Krakowie, Londynie,
robili” – komentowali takie dekoracje
Paryżu, Wiedniu, Berlinie i innych
przedstawiciele starszego pokolenia
miastach Europy. Jak zaznaczył Jurij
rodowitych lwowiaków. Ale cóż, każdy
Nazaruk, współautor koncepcji Lvi-
z przedstawicieli napływowej ludności
Icek się żeni...
vKlezFestu, przykładem dla Lwowa
powojennej wniósł do tego miasta
był przede wszystkim Kraków. W tym
swoje obyczaje i kulturę. Każdy na-
roku do Lwowa zaproszono sporo ze-
na miejscu, gdzie inwestorzy chcą
ród ma „prawo do nostalgii” za swoją
społów klezmerskich z terenów Ukra-
szybko budować hotele, żeby się nie
małą ojczyzną.
iny, a też z Rosji, Mołdawii, Izraela,
spóźnić na EURO-2012. Na razie tylko
Swój stosunek do projektu Lviv-
Austrii, Niemiec.
jedna z lwowskich organizacji żydow-
KlezFest wyrazili znani ukraińscy ar-
„Miasto nam pomogło, bo nie
skich ma tutaj swój lokal, prowadzi
tyści Lwowa – Petro Humeniuk, Jurij
przeszkadzało” – z poczuciem humo-
działalność charytatywną oraz ciągle
Koch, Olha Pohribna-Koch, którzy
ru zauważyła Ada Dianowa, dyrektor
wzywa do odbudowy, słynnej kiedyś,
zaprezentowali swoje malarstwo pod-
„Hesed-Arie”. Co tyczy się dofinanso-
synagogi „Złota Róża”. Najwięcej
czas wystawy „Wymiar żydowski” w
wania tego Festiwalu, to możliwie, że
starań dokłada Meylakh Sheykhet,
Muzeum Idei przy ul. Wałowej. Można
tak właśnie jest. Dziwne było, że nikt
dyrektor Amerykańsko-Ukraińskiego
było tam zobaczyć też prace powo-
z miejscowych władz nie zaszczycił
Biura praw człowieka.
jennego artysty żydowskiego ze Lwo-
swoją obecnością takiej niecodzien-
W urzędzie miasta narzekają, że
Bawią się goście weselni
nej imprezy.
zróżnicowana wspólnota żydowska
Choć trzeba powiedzieć, że wła-
nie wyraża zbyt wielkiego zaintereso-
oraz zachęca do tego Żydów, używa-
dami Żydów Galicyjskich”, gdzie zgro-
dze Lwowa w różny sposób próbują
wania udziałem w odbudowie dzielni-
jących na co dzień rosyjskiego.
madzono wiele materiałów i zdjęć ar-
zmienić twarz prastarej dzielnicy ży-
cy, gdzie Żydzi mieszkali od XIV wieku
Podczas tego samego koncertu
chiwalnych, przedmiotów oraz książki
dowskiej, która słynie jako najbardziej
aż do II wojny światowej. Żydzi twier-
przepełniona sala pałacu Sapiehów
i publikacje w różnych językach. Póki
zaniedbana w centrum miasta. Ro-
dzą, że jest ich co raz mniej, wspólnota
owacyjnie witała też 89-letniego ma-
co, do konserwacji i odnowienia rzeźb
śnie liczba kawiarenek, restauracji,
się starzeje. Zresztą większość nie ma
estro Alfreda Szrajera z Drohobycza.
na kamienicach dzielnicy wyznaw-
sklepików. Nawet całe kamienice oży-
żadnych związków z przedwojennym
Jest to, chyba, ostatni Żyd galicyjski,
ców wiary mojżeszowej jeszcze nie
Skrzypek, A. Friedman
ły przyciągając turystów. Tym czasem
Lwowem. W siedzibie „Heseda-Arie”
który pozostał na stale w rodzinnym
doszło, natomiast wróciła do Lwowa
archeolodzy prowadzą wykopaliska
jest czynna świetlica-muzeum „Śla-
mieście. Nadal stale koncertuje na
muzyka klezmerska, jako część spu-
wa Michaiła Leszcziniera, a również
Ukrainie i w Polsce. Zachwycił jak
ścizny kulturalnej Żydów galicyjskich
uczestników współczesnego żydow-
zawsze wykonaniem przedwojennych
i całej Europy Środkowowschodniej.
skiego art-studium „Metamorfozy”.
piosenek w języku polskim. Zagrał
Od samych początków swej działal-
„Oczywiście, że to wygląda ina-
na skrzypcach i zaśpiewał wiązankę
ności popularyzuje ją „Hesed-Arie”.
czej, niż było kiedyś – zgadza się
utworów w różnych językach autor-
Popularnym nie tylko na Ukrainie, ale
przybyły z Izraela dr Aaron Weiss,
stwa kompozytorów żydowskich, któ-
też w Polsce jest zespół „Lviv Klezmer
uratowany jako dziecko w czasie
rzy wzbogacili wiele kultur sąsiednich
Bend”.
wojny przez swoich sąsiadów w Bory-
narodów. A na zakończenie razem z
W ciągu tygodnia, w ramach tego-
sławiu. – Ale dobrze, że ten Festiwal
Alfredem Schrajerem wszyscy za-
rocznego Festiwalu wesoła muzyka
odbywa się na Rynku we Lwowie, w
śpiewali „Tylko we Lwowie” Emanu-
klezmerska brzmiała w Muzeum Idei
centrum miasta”.
ela Schlechtera z muzyką Henryka
przy ul. Wałowej oraz w sali Pałacu
To była impreza nie tylko dla tury-
Warsa.
Sapiehów. Nawet można była usły-
stów. Okazało się, że jeszcze sporo
Tym razem na scenie pałacu
szeć tam jidysz. Niestety wykonawcy
dzisiejszych mieszkańców Lwowa
Sapiehów połączyły się dwa światy,
byli zmuszeni tłumaczyć treść wyko-
nigdy nie zetknęła się tak blisko z
dwie epoki – zaznaczyła prowadząca.
nywanych w tym języku piosenek.
kulturą żydowską. W ich rodzinnych
Jedyny przedstawiciel Żydów galicyj-
Jak wyjaśnił stary Żyd besarabski
wioskach i miasteczkach nie ma już
skich, wychowanych w Polsce i pod
Arkadiusz Gendler, który przyjechał
Żydów, a jeżeli są, to ukrywają swoją
zaborem austriackim oraz potomko-
z Zaporoża jidysz poniósł największe
tożsamość.
wie Żydów z Ukrainy Wschodniej,
straty podczas Holocaustu. Wspo-
Do późnego wieczora na placu
Besarabii, Rosji.
mniał, że także władze carskie nie
koło ruin „Złotej Róży” i „Arsenału”
„Wszystko zostało stracone” – pe-
pozwalały Żydom zamieszkać w sto-
lwowskiego trwał koncert galowy
symistycznie podsumował Borys Do-
licy i wielkich miastach, aż do lutego
„LvivKlezFestu”. Tysiące ludzi różnej
rfman, jedyny dziennikarz żydowski
1917 roku. „Nasza kochana władza
narodowości zjednoczyła muzyka kle-
ze Lwowa, który pisze w jidysz.
sowiecka też nie pozwalała cieszyć
zmerska. Można było nabyć rozmaite
„To nieprawda, nic nie przepadło
się z jidysz” – dodał. Dłatego Gendler
upominki, książki, spróbować „pejsa-
– zaprzeczyli mu z sali. – Kontynuuje-
dokłada wielu starań dla odrodzenia
Taniec panny młodej z druchnami
chówki” oraz dań kuchni żydowskiej.
my kulturę naszych przodków”.
tego języka, sam śpiewa piosenki