Kurier kulturalny

23

Kurier Galicyjski * 12 – 25 sierpnia 2011

„amerICaN Dream”

Zdjęcia zamawiają prywatne i pań-

stwowe galerie.

jURIJ SMIRNOW tekst

Dalej podziwiamy ruch na ame-

DANutA gREszCzuk

rykańskich ulicach, niektóre mają po

zdjęcia oraz reprodukcja

GeOrGa BOrYsOWsKIeGO

sześć i więcej pasów. Ogrom gmachów

gEORgA BORysOwskIEgO

– starych XIX wiecznych i nowych.

A oto święto Irlandczyków – Dzień

Znany lwowski artysta-fo-

św. Patryka. Większość tam obecnych

tografik Georg Borysowski

to emeryci. Przyjeżdżają na cadilla-

już od kilku lat na stałe miesz-

cach, nie na koniach. Szykują się do

ka w USA, w Chicago. Jednak

parady. Narodowe flagi i ubiory. A to już

wciąż ciągnie go do Lwowa,

święto kowbojskie. To liceum – parada.

do jego „małej Ojczyzny”, do

U młodzieży kształtuje się dostojność,

świata dzieciństwa, młodości,

nawet buńczuczność i pycha, ale nie

pierwszej miłości… Nic też

ma takich lizusów jak u nas.

dziwnego, że cały świat odbie-

Nie mam czasu na podróże po

ra, porównując ze Lwowem.

Ameryce lub innych krajach. Pracuję

A świat ten nasz artysta podbił

cały czas. A oto policja konna – robi

swoją intensywna pracą, swoim talen-

wielkie wrażenie – i ludzie, i konie.

tem, swoim wyczuciem piękna. Ażeby

Chicago przed Nowym Rokiem – mi-

nie być rzemieślnikiem, lecz artystą,

liony lampek, całe miasto się świeci.

trzeba umieć widzieć rzeczy inaczej

To miasto całkiem do Lwowa nie po-

niż inni, trzeba złapać moment, czas,

dobne. Może dlatego ciągnie mnie sta-

oświetlenie, trzeba mieć twórcze po-

le do Lwowa. Mam możliwość jednak

dejście do rzeczy niby zwykłych, pro-

przyjechać tylko raz do roku. W 2011

stych, codziennych. Tego nie można

roku odbyły się we Lwowie trzy moje

się nauczyć, z tym trzeba się urodzić.

wystawy, lecz dwie z nich bez mojej

A co do „American dream” – amery-

obecności. W moim rodzinnym mie-

kańskiego marzenia, to każdy ma

ście zostało wielu serdecznych przyja-

swoje.

ciół, kolegów. W Ameryce jest całkiem

Myślę, że swoją wystawą w galerii

inaczej. Na przyjaciół po prostu nie ma

Wasyla Pyłypiuka Georg Borysowski

czasu. Najważniejsze moje tematy są

chciał nie tyle przedstawić widzowi

jednak tutaj, we Lwowie, mojej małej

swoje marzenia czy oczekiwania od

Ojczyźnie. Daję sobie radę w Amery-

Ameryki, ile zaprezentować to, czym

ce, ale tutaj zostało moje serce. Mam

Georg Borysowski

żyją Amerykanie, jaki jest ich praw-

za oceanem wolność twórczą. Moje

dziwy „dream”. Powszechnie uważa

dzieła sprzedają się tam dobrze. Kon-

sowski jest artystą, który odkrywa

interesowanie dawnymi, przedwojen-

się, że „American dream” – to gonitwa

dla siebie i dla widzów współczesną

nymi czasami podkreśla też technika

za sukcesem, pieniędzmi, sławą. W

Amerykę. Ta Ameryka ma bardzo dużo

wykonania tych czarno-białych zdjęć.

swoich fotografiach Georg Borysowski

twarzy, ale wyraźnie widać, że autor

Wydaje się, że Borysowski cały czas

przedstawia to inaczej, raczej bardziej

nie zgubił się wśród nich i umie ostrym

stawia przed sobą pytanie – jakim

sentymentalnie, bardziej ludzko. Taka

okiem każde wydarzenie ocenić i w od-

był świat, jakim był Lwów w czasach,

jest też dusza polska i nie ma tu nic

powiedni moment utrwalić na zdjęciu.

kiedy tamte staruszki były młodymi

dziwnego, że lwowski Polak odbiera

Nie jest to żadna etnografia, lecz filo-

dziewczętami, kiedy sadzono sta-

Amerykę inaczej niż Anglik, Japoń-

re dziś wierzby, a nieznany artysta

zofia i poszukiwanie swego miejsca w

czyk czy Chińczyk… Pamiętamy też,

ludowy rzeźbił tamte krzyże i figurę

tak niezwykłym, a nawet obcym, świe-

że Borysowski jako artysta-fotografik

Matki Boskiej? Wszystko zmieniło się,

cie. Z mistrzem chodzimy po salach,

wyrósł we Lwowie, w polskim świe-

przeminęło z wiatrem, ale coś jednak

oglądamy zdjęcia, słuchamy jego ko-

cie, współpracował z lwowską polską

zostało. To coś niepokoi duszę artysty.

mentarzy, opowieści o jego poglądach

prasą. Jako artysta brał udział w 200

na sztukę, na życie.

Dlatego szuka on niezwykłego oświe-

międzynarodowych wystawach, w 41

„W cyklu American dream zrobi-

tlenia, fotografuje podczas mgły, wcze-

państwach Jego dorobek twórczy – to

snym rankiem lub podczas burzy.

łem ponad 200 zdjęć, na wystawie są

tysiące zdjęć, 63 wystawy personal-

Cykl amerykańskich zdjęć jest

tylko niektóre, wybrane. Na przykład,

ne. Część z nich odbyła się we Lwo-

Spotkanie pokoleń, zdjęcie z mu-

nieco inny. Artysta pragnie uchwycić

wie. Pisał też o nich Kurier Galicyjski.

– ludzie są nastawieni na pracę. Do-

takty ze mną nawiązały wielkie firmy,

niezwykły, nowy dla niego świat, in-

zeum. Oto budowa, ale amerykań-

Borysowski pracuje w technice czar-

stosować się do tego tempa, znaleźć

zajmujące się ozdabianiem wnętrz.

nych ludzi z inną mentalnością, innymi

ska, inne niż u nas technologie, nie

no-białej, odbitki robi ręcznie. Jest w

siebie w moim wieku jest już bardzo

Twórcze plany podrzuca samo życie.

wartościami życiowymi. Zadziwia go

ma żadnego wapna, brudu, inaczej

tym coś z pracy średniowiecznych

ciężko. Bariera nie tyle językowa,

Mam plany tematyczne, robię dużo

wiele spraw i obyczajów, na pewno dla

ubrani są nawet robotnicy. Amery-

alchemików i czarodziejów. Wyniki

angielski opanowałem, ile psycholo-

zdjęć. Rozkładam zrobione odbitki

Ameryki zwykłych i codziennych, ale

kańskie przedszkolaki na spacerze.

swoich czarów mistrz przedstawił po

giczna, mentalnościowa. W Ameryce

do teczek według tematu. Później

dla przybysza z Europy egzotycznych.

Pierwsza wychowawczyni przywią-

raz kolejny we Lwowie.

nie ma zawodowych twórczych or-

wybieram najbardziej wartościowe.

Chce zrozumieć, na jakim fundamen-

zała dzieci do długiego sznura i w

Wystawa była zorganizowana

ganizacji fotografików, tylko związki

W niektórych teczkach leży po 200

cie został zbudowany ten amerykański

ten sposób kontroluje ich miejsce

dzięki polskiej Fundacji „Terra Huma-

zawodowe. Co do fotografików, to

zdjęć. Czekają na swój czas. Pracuję

świat i na czym polega amerykańskie

wśród ludzi oraz na przejściu przez

na”, która wspiera działalność kulturo-

dzisiaj, kiedy fotografuje każdy, liczą

od razu nad kilkoma tematami. Foto-

marzenie? Czy są tu wieczne, ogól-

ulicę. A to już ulica w Chicago, ruch,

wą, naukową, wydawniczą i wystawo-

się tylko artyści. Tych prawdziwych

grafię robi się nogami. Trzeba dużo się

noludzkie wartości? W poszukiwaniu

kawalkada aut, tempo życia. Chica-

wą Polaków i organizacji polskich na

jest naprawdę mało. Ale to tak było

nachodzić, mieć dobre zdrowie. Nie

odpowiedzi na takie pytania Bory-

go – ogromne miasto, inny styl życia

Wschodzie. W sprawach organizacyj-

zawsze, w każdym mieście i kraju.

wszystko wychodzi, ale trzeba umieć z

nych Georgowi Borysowskiemu po-

tego wybrać. Często wracam do zdjęć,

magał jego dawny kolega Wasyl Pyły-

które najpierw odrzuciłem. Ale gdy

piuk, w galerii którego odbyła się cała

dochodzą inne w podobnym temacie,

impreza. Na otwarcie wystawy przy-

wszystko układa się w ciekawą serię”.

szli jego koledzy, znajomi, koneserzy

Z niecierpliwością czekamy na

sztuki fotograficznej, a także przed-

nowe wystawy mistrza. Jego pomysły

stawiciele prasy polskiej. Obecny był

są nie tylko oryginalne, ale też bardzo

konsul Marcin Zieniewicz z Konsulatu

głębokie. Wszystko to organicznie jest

Generalnego RP we Lwowie.

dopasowane do wysokiej techniki two-

W przytulnych salach galerii zo-

rzenia czarno-białych odbitek. Artysta

baczyliśmy prace artysty, nowe i sta-

wkłada w każde zdjęcie nie tylko cząst-

re, amerykańskie i lwowskie. Można

kę swojego serca, ale znaczny wysiłek

było porównać, spróbować odnaleźć

fizyczny: chodzi, wyszukuje, wstaje

jego życiowe, twórcze i artystyczne

w nocy, aby zrobić ciekawe ujęcie o

kredo, zobaczyć czy w realiach ame-

czwartej nad ranem. Lub odwrotnie

rykańskich zmienił się jego sposób

– nie śpi do późna, aby uchwycić mo-

postrzegania piękna, filozofia jego

ment o dwunastej w nocy. Bo zdjęcia

twórczości. Na wystawie, wśród sta-

w tym samym miejscu w dobrą, sło-

rych prac, autor pokazał kilka zdjęć z

neczną pogodę, o godzinie czternastej

cyklu „Wierzby”, widoki Karpat, stare

w pełnym słońcu, to tylko pamiątka

cmentarze. Mnie osobiście, lwowski

dla turysty. A zdjęcie mistrza – to już

okres jego twórczości kojarzy się z

prawdziwa sztuka. Właśnie spotkanie

nostalgią po dawnych czasach, za-

z taką sztuką po raz kolejny podarował

interesowaniem filozofią „starości”

nam Georg Borysowski. Z niecierpli-

(od starych lwowskich zaułków, przez

wością czekamy na kolejne spotkania.

stare drzewa, które niedługo będą

Można mieć wystawy po całym świe-

wykarczowane, do prastarych krzyży

cie, ale zawsze chce się pokazać swój

Amerykański pejzaż Georga Borysowskiego

na zaniedbanych cmentarzach). Za-

dorobek w rodzinnym mieście.