img
Ku Europie! Razem! Razem!
4
kurier galicyjski * 28 października – 17 listopada 2011 nr 20 (144)
„PRoJEKt UKRaińSKi” w PoLSKiEJ
PoLityCE i MyśLi PoLityCznEJ
wŁODZiMiErZ OsaDcZY
to, że Polska przed 20 laty
jako pierwsza uznała nie-
podległość Ukrainy, może
wywoływać u wielu, wy-
chowanych na sowieckich
stereotypach (korzenie,
których sięgają jeszcze
okresu carskiego), zdziwie-
nie i mniemanie o zwyczaj-
nym zbiegu okoliczności.
Bo jak tak może być, że Polacy
zazwyczaj postrzegani jako „pano-
wie, gnębiciele i okupanci”, zdecydo-
wali się na taki krok. Jeżeli nie był to
zbieg okoliczności, to z pewnością,
godło trójdzielne z ukraińskim Michałem archaniołem,
kryje się tu jakiś ukryty sens, a może
symbolem politycznej odrębności rusi w składzie rze-
dalekosiężne plany. Tak przeważnie
czypospolitej
myśli przeciętny obywatel, który czer-
pie swą wiedzę historyczną z ideolo-
gicznych „agitek” komunistycznej czy
XX wieku, na najwyższą funkcję w
które powinno by nam wystarczyć,
nawet, modnej obecnie, nacjonali-
Cerkwi został powołany metropolita
ale sama roztropność i sam interes
stycznej produkcji. Tymczasem, gdy
Andrzej Szeptycki.
Kościoła, cywilizacji i Polski nakazują
bez gniewu i przesądów spróbować
Wzmocnienie obozu narodowe-
przyznać, że między Polską a Rosją
apoteoza rusi-Ukrainy, kartka pocztowa z pocz. XX w. z
salonu Malarzy Polskich w krakowie
ocenić bilans ukraińsko-polskich
go, w przeciwwadze moskalofilom,
istnieje naród odrębny, ani do jed-
stosunków na przestrzeni wieków,
określało logiczny kierunek polskiej
nego, ani do drugiego nie należący,
obraz będzie zupełnie inny.
polityki w Galicji w drugiej połowie
który swych uczuć i właściwości na-
Kazimierz Wielki w 1370 roku w for-
że Rosja nie będzie pretendować na
Rozpad starej Rusi otworzył
XIX wieku. Szczególnie radykalizo-
rodowych nie pozbędzie się w naszej
mie ultimatum zażądał od patriarchy
polskie tereny „na Białej i Czerwonej
przed południowymi ruskimi ziemia-
wał się po przybyciu uciekinierów
epoce, skoro ich się nie pozbył przez
konstantynopolskiego niezależnego
Rusi”. Ostateczne rozwiązanie tego
mi dwie perspektywy rozwoju.
z Rosji – uczestników Powstania
tak długie wieki; nakazuje służyć mu
od moskiewskich władców pasterza
sporu przyniosły rozbiory Rzeczypo-
Pierwsza – to włączyć się do
Styczniowego 1863 roku. Wspomi-
szczerze i uczynnie, bez względu na
duchownego dla swoich prawo-
spolitej – prawie cała „spuścizna św.
procesu ponownego scalania ziem
nano, że we Lwowie można było
jego dzisiejsze usposobienie, aby on
sławnych poddanych. Tym samym
Włodzimierza” znalazła się pod ber-
ruskich, w którym od XIV wieku ini-
usłyszeć ich śpiewy: „Kto powiedział,
z czasem, gdy się poczuje cząstką
potwierdził podział w ruskiej Cerkwi
łem „władców ruskich”.
cjatywę przejęła późniejsza Rosja.
że Moskale to są bracia dla Rusinów,
europejskiej rzeszy, służył ogólnej
– podstawy jedności cywilizacyjno-
Jedyną „niezabraną” częścią
Opcja ta inspirowana była pragnie-
temu pierwszy w łeb wypalę pod ko-
cywilizacyjnej sprawie, jak mu Bóg
politycznej przestrzeni.
Ziem Ruskich były pozostałe we
niem odtworzenia jedności wschod-
ściołem Bernardynów”. Przywieźli
przeznaczył”. Lokalni politycy kon-
Pojęcie Rusi na wieki połączyło
władaniu Habsburgów: Galicja, Bu-
niej, „ruskiej” Europy, jako oryginal-
oni do Galicji swój herb, który pod-
serwatywni z niepokojem obserwu-
się z polską polityką. Do tytularza
kowina i Ruś Węgierska. Galicja, na
nej kulturowo-cywilizacyjnej „spuści-
kreślał trójjedyny charakter przyszłej
jąc stanowienie w ruchu narodowym
polsko-litewskich władców włączo-
której w XIX wieku wzmacniały się
zny św. Włodzimierza” lub posługu-
federacji narodów odrodzonej Rze-
panruskich, czy jak z pogardą mówio-
no tytuł – „wielki książę Ruski”.
polskie wpływy, stała się ośrodkiem
jąc się bardziej popularnym obecnie
czypospolitej. Obok polskiego orła
no „moskalofilskich” nastrojów, głosili
To zresztą w przyszłości przerosło
propagandy myśli o narodowo-poli-
terminem – „ruskiego świata”.
i litewskiego jeźdźca – „Pogoni”, do
hasła: „Wszystko dla Rusi (Ukrainy),
w permanentny polsko-moskiew-
tycznej odrębności Rusi/Ukrainy.
Druga perspektywa przewidy-
politycznego obiegu wszedł też ki-
nic dla Moskwy”.
sko/ruski konflikt, który ostatecznie
Ukraińska tematyka zdomino-
wała maksymalną integrację do cy-
jowski, ukraiński Michał Archanioł.
Ogólne polskie narodowe unie-
doprowadził do rozbiorów Polski.
wała romantyczne nurty w literaturze
wilizacyjnej europejskiej i politycznej
Szczególną rolę we wzmocnie-
sienie, związane z obchodami 300-
Polski historyk Antoni Chołoniewski
europejskiego regionu. Spod pióra
przestrzeni, wyznając wspólne dla
niu ukraińskiej niezależnej pozycji
lecia Unii Lubelskiej z 1569 roku, na
twierdził, że prawdziwą przyczyną
autorów polskich, związanych z ru-
Zachodu Europy wartości.
miał emigrant Paulin Święcicki, bar-
które przybyli przedstawiciele pa-
wszystkich wojen polsko-rosyjskich
chem narodowym, wychodzą nie tylko
Lokalne elity ruskie biorą udział
dziej znany jako „Paweł Swój”, który
triotycznych środowisk z trzech oku-
od czasów Iwana Groźnego do Mi-
przenicowane ukraińskie dumki czy
w obu procesach, jednak angażując
w piśmie „Sioło” otwarcie głosił myśl
powanych dzielnic starej Rzeczypo-
kołaja II były „Kresy”, czyli ukraińskie
malownicze opisy przyrody Ukrainy
się w większym stopniu w tę pierw-
o tym, że Ukraina – to nie Rosja.
spolitej, miało swój ostry „ukraiński”
i białoruskie ziemie. Ten konflikt był
i jej historii. Opisując okresy dawnej
szą. Można tu wspomnieć pierwsze-
Pamiętajmy, że w ówczesnej Ga-
rezonans. Usypując słynny Kopiec
przyczyną 16 wielkich wojen, które
Ukrainy, zwracali uwagę na walkę
go metropolitę kijowskiego, który
licji nie była to myśl popularna. On
Unii Lubelskiej na Wysokim Zamku,
doprowadziły do układania nietrwa-
o niepodległość władców ukraiń-
przeniósł się do Moskwy w 1320
pierwszy opublikował hymn „Ще не
polscy patrioci zorganizowali zbiórkę
łych „wiecznych pokojów”. Problem
skich i przede wszystkim – przeciw
roku i pierwszego moskiewskiego
вмерла Україна” („Jeszcze Ukraina
funduszy na ukraińskie towarzystwo
przerósł zwykły konflikt terytorialny,
moskiewskim satrapom. Podobnie,
świętego Piotra Rateńskiego, rodem
nie umarła” – obecny hymn Ukra-
„Proswita”. Sejm Galicyjski, zacho-
a stanowił przyczynę głębokiego cy-
jak powieść „Taras Bulba” weszła do
z terenów Galicji, któremu Moskwa
iny – red.). Polemizując z imperial-
wując przeważnie polski charakter,
wilizacyjno-światopoglądowego kon-
kanonu rosyjskiej literatury i służyła
zawdzięcza centralną pozycję w
ną doktryną, pisał: „Rosja powiada,
regularnie wspierał subwencjami
fliktu o włączeniu Ukrainy i Białorusi
„pokrzepieniu” serc rosyjskich, tak
scalaniu ziem ruskich.
że Rusi nie ma jako narodowości
ukraińskie organizacje i czasopi-
w przestrzeń „ruskiego świata”, czy
powieść Michała Czajkowskiego „Het-
Wzmożenie drugiego ukierunko-
odrębnej; dowiedźmy jej, że ma się
sma. Jednocześnie omijano instytu-
w wielokulturową europejską orbitę
man Ukrainy” budziła patriotyczne
wania wzmogło się po tzn. inkorpo-
rzecz przeciwnie, że Moskwa tylko
cje „moskalofilskie”. Gdy oparciem
wartości, stworzoną przez Rzeczy-
uczucia Rusinów na Galicji. Kornel
racji Rusi Halicko-Włodzimierskiej w
przywłaszcza sobie prawa słowiań-
„moskalofilskich” nastrojów stawała
pospolitą Obojga Narodów.
Ustianowicz, syn znanego galicyjskie-
skład Korony Polskiej. Obok projektu
skiej Rusi – a obaczymy, że odchyli
się coraz bardziej Cerkiew grekoka-
Zapalnym punktem w polsko-mo-
go zwolennika Głównej Ruskiej Rady,
moskiewskiego, na Rusi pojawia się
się od Europy i między nią a Zacho-
tolicka, administracja podjęła zde-
skiewskich stosunkach był problem
wspominał, że ten polski utwór napa-
też kierunek zachodni, którego głów-
dem stanie mur nieprzebyty – Ukra-
cydowane kroki, aby wykorzenić te
tytułowania rosyjskich władców, w
wał go dumą narodową bez porów-
nym promotorem jest Polska. Funda-
ina-Ruś słowiańska”.
tendencje. Wtedy, zgodnie z planami
którym podkreślali oni swój wszech-
nania większą, niż historyczne prace
mentalne znaczenie w umocnieniu
Ustaleniu w europejskiej nauce
namiestnika Galicji Kazimierza Bade-
rosyjski charakter. Ze względu na ty-
lokalnych poważnych nestorów nauki.
świadomości istnienia „dwu odmien-
twierdzenia o tym, że Rosja i Ukra-
niego, opracowano projekt obsadze-
tuł cara „Wszechrusi” polski Sejm od-
Myśl o Rusi (Ukrainie), jako o
nych Rusi” przynosi podział wcze-
ina nie tylko się różnią, ale i są to
nia tronu metropolity świętojurskiego
mówił podpisania umowy z Moskwą
odrębnej politycznej i narodowej ca-
śniej jedynej metropolii kijowskiej,
całkowicie przeciwstawne żywioły,
lojalnym i zdecydowanym biskupem,
w 1634 roku i taki stan trwał do 1768
łości, przebiegała przez całą polską
a od XIV wieku coraz bardziej mo-
służyły prace emigranta z Kijowa
który powstrzymałby wzrost nastro-
roku, gdy Sejm zgodził się tytułować
galicyjską politykę. Jak pisał zakon-
skiewskiej, na dwie części. Król pol-
Franciszka Duchińskiego, który z try-
jów prorosyjskich i proprawosław-
Katarzynę II „imperatrycą wszechro-
nik-zmartwychwstaniec o. Walerian
ski, a zarazem „pan i dziedzic Rusi”,
buny paryskiej Sorbony przekonywał
nych. W wyniku tego, na początku
syjską” w zamian za deklarację o tym,
Kalinka: „Nie tylko uczucie prawdy,