17

kurier galicyjski * 16 grudnia 2011–12 stycznia 2012 nr 23–24 (147–148)

kolęDA

krok, prawie o włos, od znalezienia się

I tego, że za życia stał się legendą

- Mam do kitu nastrój – mówię.

na liście mistrzów światowych. W biegu

polskiego kina. Legendą artystycz-

- No, dobra – on na to: – Spotyka-

po Oscara za „Potop”, wyprzedził go

nego świata.

my się za godzinę. Na Starówce.

Federico Fellini i jego „Amarcord”.

Przyjechał. Gdzieś usiedliśmy.

Słynie z talentu, bezceremo-

Była piękna pogoda, wczesna jesień,

Walczyć i współpracować z inny-

nialności, siły fizycznej, odporności

już bez upału. Niczego nadzwyczaj-

psychicznej, miłości do kina, kobiet,

mi nauczył się na syberyjskiej zsyłce,

nego nie powiedział, ale nastrój mi

Jest to jeden z najpiękniejszych obyczajów

historii i biesiady. I z tego, że walczy

gdzie trzeba było dawać sobie radę,

się poprawił natychmiast. Aleksan-

chrystianizmu i chyba najpiękniejszy w polskiej trady-

o swoje tak długo, aż zwycięży. Prę-

bo inaczej gryzło się ziemię, lub się

der Domogarov, rosyjski aktor, które-

cji rodzinnej – kolęda przy zbratanym stole wigilijnym.

dzej skona, niż odpuści. Przeniósł

w niej spoczywało. Może również w

go Hoffman wypromował, do dzisiaj

Śpiewana w grudniowe Święta Bożego Narodzenia,

na ekran Trylogię Sienkiewicza. I za

ZWM, ZMP oraz w partii? Czy także

mówi do niego „papa”, co znaczy

to pokochał go naród. Nie przypad-

dorastając w inteligenckiej, lekarskiej

tatusiu.

zwłaszcza śpiewana wieczorem lub nocą – równe

kiem podjął się takiego wyzwania.

rodzinie? Nie wykluczone, że wszę-

„Są ludzie, z którymi się spoty-

wzruszenie wywołuje u wierzących, jak i u ateistów.

Trzeba mieć odwagę zdobywców

dzie – także na planie filmowym, gdzie

kasz i życie wydaje się lepsze. Do

kosmosu, by zrobić te filmy.

decyzje reżyser trzech części Trylogii

nich należy Jurek. Dlatego, kiedy go

Książkę opublikowało w Polsce

podejmuje w sekundę, wszystko

widzę, już jest mi dobrze.”

Wydawnictwo  Marginesy.com.pl.

musi zsynchronizować, skłonić ludzi

Czas pomyśleć o wydaniu jej na

do maksymalnego wysiłku i do od-

Wielbi go „Dwór”, „Rodzina” – jak

Ukrainie. Sukces murowany.

powiedzialności. Sam odpowiada za

mówi się o jego ekipie filmowej. W

opr. ANNA ROWICKA

POLSKA KOLĘDA

Matka Boska wieczorami

będzie nitki przędła

Bo wywodzi się ze wspólnego

i śpiewała sobie, i śpiewała sobie:

dla wszystkich Polaków źródła. Ko-

kolęda, kolęda.

lęda jednoczy. Łagodzi bóle i kon-

flikty. Nakazuje, choć przez moment

A zaś Józef cieśla święty będzie

zapomnieć o urazach, troskach,

stawiał chaty, złotą słomą kryte,

zmęczeniu. Śpiewamy ją w chwili,

złotą słomą kryte,

gdy nawet najbardziej skłócone ro-

przystrojone w kwiaty.

dziny, dzieląc się opłatkiem na znak

zgody – siadają do wspólnego stołu

A Jezusik z pastuszkami będzie

z życzeniami pomyślności.

grał na łące na fujarce z wierzby,

Pisząc o kolędach w „Encyklo-

Plakat reklamujący film w Anglii I USA

na fujarce z wierzby

pedii Staropolskiej”, Zygmunt Gloger

w wieczory pachnące.

zachwyca się zwyczajem jasełkowym

***

siedlisku na Mazurach jedni noszą za

całość wielkiego finansowego i arty-

Rośnie zboże rośnie,

z dumą zauważając, że „Ten koloryt

- Chciałbym się, synku, napić

nim ziółka, drudzy wódkę, trzeci leki.

stycznego przedsięwzięcia.

rośnie, pod słomiane dachy.

lokalny, polski, nadany scenom be-

pięćdziesiątkę – mówi Hoffman do

Są do usług. Na zawołanie. To samo

Święty klnie na wróble,

tlejemskim, to jest cały wdzięk na-

kelnera.

dzieje się na planie. Jerzy Hoffman nie

Vadim Brodski, światowej sławy

Święty klnie na wróble

iwności kolędy, a poufałość prostota

- Przepraszam, ale pięćdziesią-

wydaje się być nababem, hołdy przyj-

wirtuoz skrzypiec, zna Jerzego Hof-

i wystawia strachy!

i rozrzewnienie, z jakim te sceny są

tek od dawna nie podajemy.

fmana od 22 lat. I chociaż częściej

muje jak uśmiech na dzień dobry. Lu-

opowiadane, to jest ich piękność wyż-

- Jak to? A co to u was jest?

mieszka teraz w Rzymie, bardzo lubi

bią go koledzy z branży, sąsiedzi,

A Jezusik mówił ptakom:

sza i wewnętrzna. Żyje w nich cały ten

- Jest norma europejska: czter-

lekarze ratujący mu życie. I eks-

Warszawę, zwłaszcza dlatego, że

nie bójta się ptapty,

wiejski świat, ze swoimi zwyczajami

dzieści.

pedientka z Ełku, i moja koleżanka

może zadzwonić do Hoffmana i po-

straszydliska głupie,

i stosunkami, uczuciami i sposobem

- Jakie czterdzieści? Tego się

Bożena, u której kupuje domowe

wiedzieć: „Wpadnij na wódeczkę”.

straszydliska głupie,

mówienia, a ta wielka oryginalność

drewniska i szmaty!

nawet nie poczuje! A osiemdziesiąt

jest skutkiem tego, że one nie były

przysmaki, bo patrzy w oczy i zaga-

„Traktuję go jak mądrego, starsze-

czystą modlitwą, ale i opowiadaniem”.

za duża dawka, jak na raz!

go brata. Czy dzwonię do niego, gdy

da miło, a także Agnieszka – córka

Więc nie bały się wróblęta

I dodaje w innym miejscu: „Ale jeżeli

- Przepraszam, ale Unia wpro-

sołtysa ze wsi Sikory na Mazurach.

łapię kryzys? Któregoś dnia odwołano

i dziobały kłosy.

pierwiastek świecki w kolędzie spra-

wadziła normę: czterdzieści.

Niektórzy go kochają. Wielu sporo

ważny dla mnie koncert. Miałem kosz-

Oj, gniewał się Święty, oj gniewał

wił, że ona przybrała miejscowy, naro-

- Synku, ty zrób tak: weź trzy

marny nastrój, dzwonię do Hoffmana.

mu zawdzięcza: role, rozpostarty

się Święty,

dowy charakter, to znowu inny powód

czterdziestki i zrób z nich dwie pięć-

Pyta: „Co robisz?” A między nami nie

nad głowami parasol ochronny, bez-

skarżył Matce Boskiej.

moralny i psychologiczny sprawił, że

dziesiątki, żebym ja rozumiał co piję.

jest tak, jak wAmeryce: „OK., świetnie,

zwrotne pożyczki. Są i tacy, którzy

lud lgnął do kolędy. Człowiek ubogi

cudnie…”, mimo że człowiek umiera.

mu zazdroszczą widzów i charyzmy.

fragment książki

Nie w Betlejem w Galilei,

i prosty, znający okoliczności naro-

żadnym obcym mieście,

dzenia Pana Jezusa, czuje przecież

ale w Polsce naszej,

instynktem, że to jego święto, jego try-

Kolęda

Jest taki dzień bardzo ciepły,

ale w Polsce naszej

umf, apoteoza ubóstwa, podniesienie

choć grudniowy;

Jezus kwiaty pieści.

go do godności i chwały, z jaką żad-

dzień, zwykły dzień,

na na świecie równać się nie może”.

w którym gasną wszelkie spory.

A gdy zapada nocy mrok,

Matka Boska wieczorami

Kolęda mówi wprost – radujcie się,

Jest taki dzień, w którym radość

Jednej, jedynej w świecie,

będzie nitki przędła

miłujcie się. Bo wie, chyba najlepiej

wita wszystkich.

Kierujem ku stajence wzrok,

i śpiewała sobie,

ze wszystkich, że nienawiść bardziej

Dzień, który już każdy z nas

Gdzie w żłobku Boże Dziecię.

i śpiewała sobie:

szkodzi nam samym niż temu, kogo

zna od kołyski.

kolęda, kolęda!

nienawidzimy.

Niebo ziemi, niebu ziemia,

Organów uroczysty ton

wszyscy wszystkim ślą życzenia.

W kościele się rozlewa,

Drzewa ptakom, ptaki drzewom.

Wiersz staroświecki

Przy żłóbku, gdzie króluje On

W wiewie wiatru płatkom śniegu.

Aniołki gloria Mu śpiewają,

Jest taki dzień, tylko jeden raz

Pastuszek bosy śpiewa.

Pomódlmy się w Noc Betlejemską,

Jak na choince barwnej świeczki.

do roku;

Świta Trzech Króli Go odwiedza,

W Noc Szczęśliwego Rozwiązania,

Niech anioł podrze każdy dramat

Dzień, zwykły dzień, który liczy się

Zza siedmiu gór, zza siedmiu mórz

Pastuszki na fujarkach grają,

od zmroku.

By wszystko się nam rozplątało,

Aż do rozdziału ostatniego,

Królowie Trzej przybędą,

A wół z osiołkiem przy Nim siedzą.

Jest taki dzień, gdy jesteśmy

Węzły, konflikty, powikłania.

I niech nastraszy każdy smutek,

A my śpiewając „Oczka zmruż”

wszyscy razem.

Oby się wszystkie trudne sprawy

Tak jak goryla niemądrego.

Uśpimy Cię kolędą.

I ogrzewają święte nóżki

Dzień, piękny dzień, dziś nam rok

Porozkręcały jak supełki,

Aby wątpiący się rozpłakał

***

go składa w darze.

Ciepłym oddechem swym bydlęcym.

Własne ambicje i urazy

Na cud czekając w swej kolejce,

O święta szopko! Na sianeczku

Niebo ziemi, niebu ziemia,

Zmruż oczka Swoje, śpij Maluśki,

Zaczęły śmieszyć jak kukiełki.

A Matka Boska – cichych, ufnych –

wszyscy wszystkim ślą życzenia.

Spoczywa wielki Władca, Pan.

Boże, coś zszedł do ludzkiej nędzy.

Oby w nas paskudne jędze

Na zawsze wzięła w swoje ręce.

A gdy wszyscy usną wreszcie

Choć płacze głodne Dzieciąteczko,

Pozamieniały się w owieczki,

STANISŁAWA NOWOSAD

moc igliwia zapach niesie.

A Domem Chleba jest On sam.

A w oczach mądre łzy stanęły

KS. JAN TWARDOWSKI

SEWERYN KRAJEWSKI