1987–2012

11

www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski * 29 listopada–16 grudnia 2013 nr 22 (194)

nasza placówka była urzędem przy-

Cmentarza Orląt Lwowskich; o

RP Ryszard Legutko, marszałek

celu stosowny budynek. Dopiero

tentny, znakomity organizator, zacho-

jaznym dla petenta. O pozytywnych

rozpoczęcie, potem budowę nowej

województwa mazowieckiego Adam

potem okazało się, że wiz trzeba

wujący spokój w najtrudniejszych sy-

efektach wysiłków świadczył niski

siedziby placówki; o wybudowanie

Struzik, marszałek województwa

wydawać trzykrotnie więcej.

tuacjach, czytający w myślach szefa

odsetek odmów, który w kolejnych

Domu Polskiego we Lwowie; o pol-

podkarpackiego Mirosław Karapyta,

Pozostałe wydziały Konsulatu

placówki. Osoba powszechnie lubia-

latach utrzymywał się na poziomie

ską pamięć historyczną we Lwowie

wojewoda lubelski Genowefa Tokar-

oraz siedziba konsula generalnego

na. Konsul Marcin Zieniewicz – mogę

1–2 procent. To, że przetrwaliśmy

i lwowskim okręgu konsularnym;

ska oraz władze lwowskie, przed-

mieściły się w pięciu pokojach przy

chyba powiedzieć, że mój wychowa-

ten okres, to zasługa wszystkich

o znamienitych patronów dla na-

stawiciele polskiego duchowieństwa

ul. M. Kociubińskiego 11A/3, zaś se-

nek, bowiem wprowadzałem go w

pracowników zatrudnionych w Dzia-

szych imprez, a także o fundusze

i miejscowych Polaków.

kretariat szefa placówki znajdował

zawiłe tajniki zawodu dyplomaty. Był

le Wizowym.

na przedsięwzięcia.

Drużyna z ulicy Kociubińskiego

się w kuchni. Brakowało pomiesz-

chętnym i zdolnym uczniem. Dziś

Do osób szczególnie wyróżnia-

Sukcesy nie przychodziły łatwo.

zmieniała swój skład. Na początku

czenia do rozmów. Konsulowie,

jestem dumny, że godnie kontynuuje

jących się należał Mirosław Gryta

Jako szef placówki, aktywnie uczest-

tworzyli ją konsulowie: Maciej Kra-

którzy pracowali w pokojach (także

nasze dzieło w lwowskiej placówce.

– kierownik Działu Wizowego we

niczyłem we wszystkich dyskusjach i

suski, Marek Maluchnik, Jan Ro-

we dwóch w jednym pokoju), musieli

Konsul Maciej Krasuski – człowiek

Lwowie w latach 2005–2008. Kiero-

naradach strony ukraińskiej, przygo-

meyko-Hurko oraz Zygmunt Badow-

przyjmować petentów w korytarzu,

prawy, świetnie rozumiejący miejsco-

wał czterdziestosześcioosobowym

towujących decyzje polityczne i za-

ski. Potem stopniowo dołączyli kon-

zaś część osób oczekiwała na przy-

wych Polaków i zawsze służący po-

zespołem urzędników, pracując po

łożenia programowo-organizacyjne

sulowie: Ryszard Klemm, Dariusz

jęcie przed drzwiami wejściowymi. W

mocą. Powszechnie lubiany, inicjator

kilkanaście godzin dziennie w wy-

uroczystości otwarcia Cmentarza Or-

Pawłowski, Waldemar Kowalski,

2006 roku uzyskaliśmy zgodę MSZ

wielu akcji charytatywnych. Praca z

jątkowo trudnych warunkach lokalo-

ląt Lwowskich. Proces porozumienia

Marcin Zieniewicz, Izabella Rybak i

na wynajęcie dodatkowego mieszka-

nim była przyjemnością.

wych i pod ogromną presją (nagon-

przebiegał w atmosferze stałego za-

Małgorzata Kasperkiewicz.

nia przy ul. M. Kociubińskiego 11a/1,

Konsul Waldemar Kowalski –

co pozwoliło zorganizować sekre-

zajmował się sprawami polonijnymi

tariat i pomieszczenia do rozmów

i obywatelskimi. Autor programu

oraz poprawić warunki pracy pozo-

komputerowego pozwalającego na

stałych pracowników. Na początku

znaczne usprawnienie pracy Wy-

marca 2008 roku wynajęliśmy część

działu ds. Karty Polaka, działającego

obiektu przy ul. Smiływych 5, aby

od 29 marca 2008 roku. Konsul Ma-

zlokalizować tam Wydział ds. Karty

rek Maluchnik – miał dobre kontakty

Polaka. Wydział rozpoczął pracę 29

ze środowiskami artystycznymi Lwo-

marca 2008 roku.

wa. Współpracował z profesorem

Warunki pracy działu wizowego

Januszem Smazą przy rekonstrukcji

zmieniły się 1 sierpnia 2008 roku, z

polskich zabytków w Zachodniej

chwilą otwarcia filii w drugiej części

Ukrainie.

budynku przy ul. Smiływych 5. Za-

Grażyna Basarabowicz – sekre-

danie inwestycyjne „Lwów 2” – ada-

tarka konsula generalnego, niezwy-

ptację pomieszczeń pod potrzeby

kle sympatyczna, bardzo kontaktowa

Konsulatu – zrealizowaliśmy wy-

i życzliwa, potrafiąca łagodnością

łącznie siłami placówki i w wyjątko-

rozbroić najbardziej wojowniczego

wo krótkim czasie. To była prawdzi-

petenta. Mimo młodego wieku, zna-

wa rewolucja: czternaście okienek

komicie panowała nad tłumem inte-

wizowych, dwie sale pozwalające

resantów oraz kalendarzem spotkań

płynnie przyjmować interesantów,

konsula. Jadwiga Pechaty – zawsze

Ze śp. prezydentem Lechem Kaczyńskim i kardynałem Marianem Jaworskim w katedrze

skrócenie  okresu  oczekiwania

uśmiechnięta, pełna energii i pomy-

lwowskiej na obchodach 350-lecia ślubów Jana Kazimierza (Foto z archiwum KG RP we

na wizę, brak kolejek, możliwość

słów. Utalentowana aktorka i malar-

Lwowie)

umieszczenia tablic informacyjnych,

ka. W konsulacie ekspert od spraw

grożenia ze strony wykazujących dużą

ka prasy polskiej i ukraińskiej, kilku-

powrót do jednozmianowego syste-

plastyczno-artystycznych.  Barbara

Kilka zdań na temat osób,

aktywność ukraińskich środowisk na-

tysięczny tłum przed konsulatem).

mu pracy itd. Możliwość realizacji

Pacan – wielka znawczyni Lwowa,

których pracę ceniłem

cjonalistycznych. Byłem uczestnikiem

Był nie tylko wyjątkowo pracowitym

tego projektu zawdzięczaliśmy no-

przepięknie opowiadająca o historii

najwyżej

sesji Rady Miejskiej Lwowa, odbytej

Konsul Zygmunt Badowski –

profesjonalistą, ale także wrażliwym

wemu ministrowi spraw zagranicz-

miasta. Wspaniale współpracująca

w przeddzień planowanego otwarcia

mój nieformalny zastępca (bo takie-

człowiekiem, podejmującym trudne

nych RP Radosławowi Sikorskiemu,

z młodzieżą i nauczycielami języka

Cmentarza, 23 czerwca 2004 roku,

go stanowiska w KG we Lwowie nie

decyzje w ludzkich sprawach. Dzięki

który rozumiał trudną sytuację pla-

polskiego na Ukrainie.

i do dziś pamiętam dramatyzm spo-

przewidziano), a od kwietnia 2005

jego poczuciu obowiązku i czasem

cówki, szybko więc podjął decyzję w

Jacek Klimowicz – nieoceniony

rów, które towarzyszyły podjęciu tak

roku pełnomocnik ministra spraw

nadludzkiemu wysiłkowi udało się

tej sprawie.

w tzw. logistyce granicznej. Dzięki

długo wyczekiwanej decyzji.

zagranicznych ds. budowy nowej

przetrwać ten wyjątkowo trudny dla

jego szczególnym talentom nego-

Władze miejskie Lwowa utrud-

siedziby Konsulatu Generalnego RP

lwowskiej placówki okres. Godni

cjacyjnym ogromne tiry ze sceno-

Nasz dzień powszedni –

niały przez osiem miesięcy roz-

we Lwowie. Świetnie przygotowany

wyróżnienia są też konsulowie: Be-

grafiami i kostiumami zespołów

wizy

poczęcie budowy nowej siedziby

merytorycznie. Perfekcjonista. Ten,

ata Dędza-Dobosz, Wiktor Jańczuk,

Wizy. Tym tematem żyła cała pla-

„Mazowsze”, „Śląsk” i Reprezen-

placówki, żądając bezprawnie od

który się we Lwowie trudnościom

Jadwiga Żak, Krzysztof Tuleja, Paweł

cówka. W latach 2004–2008 nie było

tacyjnego Zespołu Artystycznego

strony polskiej miliona hrywien za

nie kłaniał.

Flis. Są to wspaniali, pracowici, od-

wśród polskich konsulatów na świe-

Wojska Polskiego pokonywały nie-

wydanie pozwolenia na budowę.

Konsul Ryszard Klemm – do-

powiedzialni ludzie, od których nigdy

cie takiego jak nasz. Wystawialiśmy

mal nieprzekraczalną w tym czasie

Potem na każdym kroku pojawiały

świadczony dyplomata, na którego

nie usłyszałem słowa o „odbiorze

najwięcej wiz ze wszystkich placó-

granicę Ukrainy i na czas docierały

się kolejne przeszkody. Trzeba je

radę zawsze można było liczyć. Miał

godzin” i których bez chwili zastano-

wek; wydawaliśmy rocznie tyle wiz,

do lwowskiej opery. Uśmiechnięty,

było pokonywać. W dniu 2 maja

świetny kontakt z pracownikami, był

wienia wziąłbym ze sobą na każdą

ile w sumie pozostałe konsulaty na

życzliwy i pomocny. Józef Pachytel

2008 roku z ogromną satysfakcją

przez wszystkich lubiany i szanowa-

placówkę.

Ukrainie; w rekordowym 2006 roku

– kierowca konsula generalnego,

wmurowaliśmy kamień węgielny w

ny. Dał się poznać jako wychowawca

wydaliśmy 306 240 wiz (w 2004 – 217

wzorowo wywiązujący się ze swych

fundamenty przyszłego polskiego

dyplomatycznej młodzieży oraz uta-

979 wiz, w 2005 – 273 564 wizy). W

obowiązków. Pracowity, uczynny,

Drużyna z Kociubińskiego

konsulatu. Na ten uroczysty moment

lentowany wykonawca pieśni legio-

Zawsze uważałem, że „kultura to

szczególnych okolicznościach, kosz-

wyróżniający się wysoką kulturą

przybyli z kraju liczni goście: sekre-

nowych. Konsul Dariusz Pawłowski

najpewniejsza orędowniczka porozu-

tem ogromnej mobilizacji wszystkich

osobistą. Ewa Pachytel – ekono-

tarz stanu w Kancelarii Prezydenta

– kierownik administracyjny. Kompe-

mienia między narodami” – i dlatego

pracowników, potrafiliśmy wydać

mistka, dbająca o finanse placówki,

we Lwowie postawiłem na promocję

nawet dwa tysiące wiz dziennie; był

zawsze uśmiechnięta i życzliwa.

polskiej kultury. Nie zawiodłem się.

to jedyny konsulat na świecie, który

Tytan pracy – nigdy nie poprosiła o

W latach 2004–2008 Konsulat

pracował na dwie, czasem nawet na

odbiór ogromnej liczby przepraco-

zrealizował ponad dwieście projek-

trzy zmiany. Jako pierwsi spośród

wanych nadliczbowo godzin.

tów, które obejrzało tysiące miesz-

wszystkich konsulatów wprowadzili-

Ewa Osuchowska (prywatnie

kańców lwowskiego okręgu konsu-

śmy w roku 2005 system interneto-

– żona). Spod jej pióra wychodziły

larnego. Wielokrotnie nagradzano

wej rejestracji dla osób ubiegających

prawie wszystkie clarisy (przekazy-

polskich artystów owacjami na sto-

się o wizy (system opracował i wdro-

wane drogą radiową zwięzłe infor-

jąco i skandowano: „Niech żyje Pol-

żył konsul Krzysztof Tuleja).

macje dla MSZ) i pisma kierowane

ska!” Te niezwykłe inicjatywy kultu-

Z chwilą wstąpienia Polski do

do kraju, przekonujące apele do

ralne zbliżały Polaków i Ukraińców,

strefy Schengen (21 grudnia 2007

sponsorów o wsparcie, wzrusza-

ułatwiając nam dalszą współpracę.

roku) zaczęliśmy korzystać z nowe-

jące prośby do VIP-ów o objęcie

Organizacja wystaw, koncertów,

go systemu Wiza-Konsul, którego

patronatem  naszych  przedsię-

spotkań, plenerów malarskich i in-

działanie budziło na początku wiele

wzięć… Redagowała wszystkie tek-

nych imprez wymagała wykonania

zastrzeżeń. Największy problem sta-

sty dyplomów, pism pochwalnych,

ogromnej, pozytywistycznej wręcz

nowiły przerwy połączeń z systemem

okolicznościowych  podziękowań,

pracy. Dziś z perspektywy lat wiem,

sprawdzania SIS, które dezorganizo-

życzeń itp. Prowadziła podręczną

że miałem szczęście, bo trafiłem

wały pracę, powodując zaległości w

kancelarię oraz zajmowała się od-

na ludzi z pasją, z którymi udało

postaci kilkuset niepodjętych decyzji

znaczeniami, praktykami studenc-

się stworzyć znakomitą drużynę.

Podczas uroczystości w Zadwórzu (Foto z archiwum KG

dziennie. Wbrew wszystkim prze-

kimi i przeglądem miejscowej prasy

Wspólnie walczyliśmy o otwarcie

RP we Lwowie)

ciwnościom czyniliśmy starania, by

(clarisy prasowe).